در سال پنجاه و دو در تهران متولد شد. موسیقی را از اوان کودکی وقبل از دبستان نزد پدرش محمد حسن رادمان که استاد هنرستان موسیقی بود آغاز کرد و تئوري موسیقی, آشنايي با موسيقي ايران و مراحل مقدماتي نوازندگی پيانو را نزد او آموخت.
او ضمن تحصیل در رشته الکترونیک، آموزه های خود را درحوزه علوم پایه آهنگسازی , نوازندگی پیانو ومايه شناسي موسيقي ايراني, نزد اساتید وقت هنرستان موسیقی ارتقاء داد ودرسال 1370 به عنوان آهنگسازدرگروه کودک و نوجوان سیما ضمن خلق آثاري چند, به عضويت مرکز اتحادیه نمایشگران عروسکی جهان (unima) در آمد سپس در رشته موسیقی دانشکده هنرهای زیباي دانشگاه تهران پذيرفته شد. رادمان در وادی آهنگسازی، سالها هنر آموخته ی مکتب استاد علیرضا مشایخی بوده است.
وی در كنار گرايش آهنگسازي , رديف موسيقي ايراني را نزد مجيد كياني ، اصول اتنوموزیکولوژی را نزد دکتر محمدتقی مسعودیه و تكنيك هاي نوازندگی پیانو را نيزتحت نظر رافائل میناسکانیان پيش برد و در دو جشنواره متوالی نوازندگي پیانو در سالهای 1375 و 1376 حائز رتبه ممتاز کشوری شد.
فنون رهبری ارکستر را تحت تعلیم “Edo Miĉiĉ” استاد دانشگاه زاگرب و و وین آموخت و در کنار اودر همین حوزه، از تجربیات آقایان “منوچهر صهبایی”و “ایرج صهبایی” نیز بهره برد.
.او به عنوان دانشجوی رتبه اول دانشکده هنرهای زیبا فارغ التحصیل شد و سپس مقطع کارشناسی ارشد رشته آهنگسازی را در دانشگاه هنر پشت سر گذاشت.
او درمدت تحصیلات تکمیلی ازتجربه اساتید ديگري چون: Olena Dyachkova ، Tolib-khon Shakhidi، احمد پژمان، حسین دهلوی و کامبیز روشن روان نیز بهره مند شد و برتجربیات خود افزود.
وی از سال 75 به گروه موسيقي تهران و ارکسترموسیقی نو( Iranian Orchestra for New Music) پیوست و کنسرتهای متعددی را با این ارکستر, به عنوان رهبرو نوازنده اجرا کرد.
از اواسط سال 77 بعنوان استاد مدعو درگروه موسیقی دانشکده هنرهای زیباي دانشگاه تهران و سپس در دانشگاه سوره تهران، مشغول به تدريس شد. همچنين بعنوان رهبرو نوازنده همكاري خود را با ارکسترمرکز پژوهش موسيقي معاصر دانشکده هنرهای زیبا آغاز كرده و كنسرت هاي پژوهشی متعددي را به اجرا رساند.
رادمان در اکثر سی دی های انتشاریافته ارکستر موسیقی نو به عنوان نوازنده، حضور فعال داشته و در چندین دوره جشنواره بین المللی موسیقی فجر به عنوان پیانیست و رهبر ارکستر به اجرای برنامه پرداخته است. از سال 1373 تاکنون, تجربیات گسترده ای را در زمينه آموزش عمومي و تخصصي موسيقي، در اختیار هنر جویان قرار داده است، که حاصل اين تجربیات ، تالیف دو کتاب آموزشی، رساله ها ومقاله هایی است که در همین زمینه تالیف نموده است و همین طور در سال جاری کتابی تخصصی با موضوع اجرای موسیقی در قرن بیستم را در دست نشردارد.
. او درسال 1387 به عضویت هیئت علمی و سمت مدیریت دپارتمان دانشگاه آزاد شیراز منصوب شد. او از آن سال تا کنون بسیاری از سر فصلهای دروس دانشگاه را طراحی و به روز کرده و هنرجویان و آهنگسازان بسیاری را تربیت کرده است. او در بهمن ماه سال 1391 بالاترین نشان هنری کشور(نشان درجه یک هنری) را اخذ کرده است.
او تجربیات آهنگسازی متفاوتی، در حوزه چند صدایی موسیقی ایران دارد و در این حیطه سبکهای جدیدی در چندصدایی موسیقی ایران تجربه و معرفی کرده است که از آن جمله میتوان به خوشه های صوتی ایرانی اشاره کرد.
دو اثر سمفونیک او با عناوین موومان سمفونیک بوتیقا، موومان سمفونیک Diorama در روسیه و اکراین اجرا و ضبط شده است. در سال 2004 دو اثر او تحت عنوان Expression I و Expression II درچند فستیوال آهنگسازی در اروپا به اجرا در آمد.
او پس از برگزاری چندین سمینار، همایش و کنسرت در گونه های مختلف آهنگسازی، در سال 89 .90. 95 به عنوان پژوهشگر برتر دانشگاه معرفی شد. او در شهرهای متعددی در ایران کارگاه هایی با عنوانهای “کنکاش های شنودی و دعوت به شنیدن” اجرا کرده است.
وی در حوزه پژوهش دانشگاه، در طراحی و تنظیم دروس تخصصی موسیقی در مقطع های کارشناسی و کارشناسی ارشد آهنگسازی و نوازندگی، حضور فعالی داشته است. رادمان عضو فعال انجمن بین المللی آهنگسازان ایرانی موسیقی معاصر ” ACIMC” است.
از او تاکنون چند اثر ارکسترال و آوازی، در مجمع های علمی و هنری بین المللی به اجرا رسیده است که از آن جمله میتوان به سمفونی” Identity” در کنفرانس بین المللی ” Cultural Heritage and Identity Formation” اشاره کرد. از سال 1390 تاکنون او داوریِ پَنِل چند کنفرانس بین المللی هنری را نیزعهده دار بوده است.
رادمان در جشنواره های سوم و چهارم گروه نوازی استان فارس به عنوان داور و در جشنواره هشتم، به عنوان دبیر علمی جشنواره بوده و همچنین ، در سال 90 داوری آزمون تعیین صلاحیت هنری تدریس آموزشگاه های موسیقی جنوب کشور را به عهده داشته است.
از آثاروی تاکنون چند آلبوم از جمله: حکایت تندیس ،کتیبه، موسیقی نو در ایران و ماهی سیاه کوچولو(انتشار در کشور بلژیک) منتشرشده است. رادمان تا کنون علاوه بر برگزاری چندین سمینار تخصصی در وادی آهنگسازی و تربیت شنیداری، با چند فستیوال بین المللی آهنگسازی از جمله: Brussels ,Kiev, Bozar Hanover,Paris, وNew york همکاری داشته که از آن جمله میتوان به پروژه نظری و عملی آهنگسازی که او در قالب کارگاه درRoyal Conservatoire of Antwerp اشاره کرد. او در همین راستا چند کنسرت و کارگاه آموزشی را با رویکرد چندصدایی در موسیقی ایران، برگزار کرده است. وی هم اکنون عضو انجمن آهنگسازان ایرانی موسیقی معاصر ACIMC است. او سالها با ارکستر موسیقی نو به عنوان نوازنده، آهنگساز و رهبر همکاری داشت و در سال 1390 ارکستر موسیقی معاصر پارس را تاسیس کرد و کنسرتهایی را با گرایشها و سبک های متفاوت موسیقی معاصر اجرا کرد و در این راستا تجربیاتی را بر پایه شکل گیری طیف های صوتی و ساختارهای چندصدایی ملهم از موسیقی ایرانی معرفی کرد.
او دو اثر برای پرفورمنس و فیلم نوشته وبرخی از قطعات مجلسیِ او تاکنون در فستیوالهایی در اروپا، آسیا و آمریکا اجرا و ضبط شده است.
اثر” لحظه های سرد دَروس” در پروژه ی Iranian new wave و همچنین یک آلبوم به نام Sialk, Eastern View شامل پنج اثر از گونه های متفاوت موسیقی معاصر در آمریکا در حال نشر است.
از آثار وی ميتوان به عناوين زير اشاره كرد:
– موومان سمفونیک Diorama- موومان سمفونیک بوتیقا – اکسپرسیون1 و اکسپرسیون 2 (براي پيانو) – نوا (براي پيانو)-رویای آخرین لالایی(براي پيانو) – ماني(براي فلوت و پيانو)- موسیقی برای تار, سنتور واصوات الكترونيك – كتيبه (براي اصوات الكترونيك و تار) –چهارتم و واریاسیون (براي پيانو) – چهار پرلود (براي پيانو) – مثنوی برای، سنتور، ارکستر و سیگنالهای الکترونیکی-ازخاوران (برای پیانوو ارکسترموسيقي نو) – آواهای زیگورات (در سه موومان براي پيانو) – کویر (براي ديوان و اركستر موسيقي نو) – )Argumentبراي گروه سنتور, گروه كوبه اي, ني وكنترباس)- Sequenceشماره 1(براي تار سولو) – افسانه شهر آیینه ها (برای دو سنتور, پیانو و سه تار)- یک قاب موزیکال (برای هارپ , سنتور باس و دوتار)- سمینار رنگها (برای پیانو, سنتور دو کوک, سنتور سل کوک, نی و تار)- سیاه مشق (برای ارکستر زهی و گروه کر)- حکایت تندیس (برای ارکستر، راوی، سیگنالهای تعریف شده و گروه کر)- کُلاژ مرثیه سرزمین متروک (برای صدای ضبط شده، صدای باس، 10سنتور و اصوات الکترونیکی) . ژیوار (برای خواننده و ارکستر و اصوات الکترونیکی)- هشت گاه ( برای خواننده و ارکستر)- دوئت برای ویولن و ویولا. لحظه های سردِ دروس برای فلوت و الکترونیک – در پیِ خاطره ی گمشده برای عود و الکترونیک-پرسه در حوالی من برای پیانو سولو.- یک پرتره ی آشنا برای ارکستر و فلوتدر سال پنجاه و دو در تهران متولد شد. موسیقی را از اوان کودکی وقبل از دبستان نزد پدرش محمد حسن رادمان که استاد هنرستان موسیقی بود آغاز کرد و تئوري موسیقی, آشنايي با موسيقي ايران و مراحل مقدماتي نوازندگی پيانو را نزد او آموخت.
او ضمن تحصیل در رشته الکترونیک، آموزه های خود را درحوزه علوم پایه آهنگسازی , نوازندگی پیانو ومايه شناسي موسيقي ايراني, نزد اساتید وقت هنرستان موسیقی ارتقاء داد ودرسال 1370 به عنوان آهنگسازدرگروه کودک و نوجوان سیما ضمن خلق آثاري چند, به عضويت مرکز اتحادیه نمایشگران عروسکی جهان (unima) در آمد سپس در رشته موسیقی دانشکده هنرهای زیباي دانشگاه تهران پذيرفته شد. رادمان در وادی آهنگسازی، سالها هنر آموخته ی مکتب استاد علیرضا مشایخی بوده است.
وی در كنار گرايش آهنگسازي , رديف موسيقي ايراني را نزد مجيد كياني ، اصول اتنوموزیکولوژی را نزد دکتر محمدتقی مسعودیه و تكنيك هاي نوازندگی پیانو را نيزتحت نظر رافائل میناسکانیان پيش برد و در دو جشنواره متوالی نوازندگي پیانو در سالهای 1375 و 1376 حائز رتبه ممتاز کشوری شد.
فنون رهبری ارکستر را تحت تعلیم “Edo Miĉiĉ” استاد دانشگاه زاگرب و و وین آموخت و در کنار اودر همین حوزه، از تجربیات آقایان “منوچهر صهبایی”و “ایرج صهبایی” نیز بهره برد.
.او به عنوان دانشجوی رتبه اول دانشکده هنرهای زیبا فارغ التحصیل شد و سپس مقطع کارشناسی ارشد رشته آهنگسازی را در دانشگاه هنر پشت سر گذاشت.
او درمدت تحصیلات تکمیلی ازتجربه اساتید ديگري چون: Olena Dyachkova ، Tolib-khon Shakhidi، احمد پژمان، حسین دهلوی و کامبیز روشن روان نیز بهره مند شد و برتجربیات خود افزود.
وی از سال 75 به گروه موسيقي تهران و ارکسترموسیقی نو( Iranian Orchestra for New Music) پیوست و کنسرتهای متعددی را با این ارکستر, به عنوان رهبرو نوازنده اجرا کرد.
از اواسط سال 77 بعنوان استاد مدعو درگروه موسیقی دانشکده هنرهای زیباي دانشگاه تهران و سپس در دانشگاه سوره تهران، مشغول به تدريس شد. همچنين بعنوان رهبرو نوازنده همكاري خود را با ارکسترمرکز پژوهش موسيقي معاصر دانشکده هنرهای زیبا آغاز كرده و كنسرت هاي پژوهشی متعددي را به اجرا رساند.
رادمان در اکثر سی دی های انتشاریافته ارکستر موسیقی نو به عنوان نوازنده، حضور فعال داشته و در چندین دوره جشنواره بین المللی موسیقی فجر به عنوان پیانیست و رهبر ارکستر به اجرای برنامه پرداخته است. از سال 1373 تاکنون, تجربیات گسترده ای را در زمينه آموزش عمومي و تخصصي موسيقي، در اختیار هنر جویان قرار داده است، که حاصل اين تجربیات ، تالیف دو کتاب آموزشی، رساله ها ومقاله هایی است که در همین زمینه تالیف نموده است و همین طور در سال جاری کتابی تخصصی با موضوع اجرای موسیقی در قرن بیستم را در دست نشردارد.
. او درسال 1387 به عضویت هیئت علمی و سمت مدیریت دپارتمان دانشگاه آزاد شیراز منصوب شد. او از آن سال تا کنون بسیاری از سر فصلهای دروس دانشگاه را طراحی و به روز کرده و هنرجویان و آهنگسازان بسیاری را تربیت کرده است. او در بهمن ماه سال 1391 بالاترین نشان هنری کشور(نشان درجه یک هنری) را اخذ کرده است.
او تجربیات آهنگسازی متفاوتی، در حوزه چند صدایی موسیقی ایران دارد و در این حیطه سبکهای جدیدی در چندصدایی موسیقی ایران تجربه و معرفی کرده است که از آن جمله میتوان به خوشه های صوتی ایرانی اشاره کرد.
دو اثر سمفونیک او با عناوین موومان سمفونیک بوتیقا، موومان سمفونیک Diorama در روسیه و اکراین اجرا و ضبط شده است. در سال 2004 دو اثر او تحت عنوان Expression I و Expression II درچند فستیوال آهنگسازی در اروپا به اجرا در آمد.
او پس از برگزاری چندین سمینار، همایش و کنسرت در گونه های مختلف آهنگسازی، در سال 89 .90. 95 به عنوان پژوهشگر برتر دانشگاه معرفی شد. او در شهرهای متعددی در ایران کارگاه هایی با عنوانهای “کنکاش های شنودی و دعوت به شنیدن” اجرا کرده است.
وی در حوزه پژوهش دانشگاه، در طراحی و تنظیم دروس تخصصی موسیقی در مقطع های کارشناسی و کارشناسی ارشد آهنگسازی و نوازندگی، حضور فعالی داشته است. رادمان عضو فعال انجمن بین المللی آهنگسازان ایرانی موسیقی معاصر ” ACIMC” است.
از او تاکنون چند اثر ارکسترال و آوازی، در مجمع های علمی و هنری بین المللی به اجرا رسیده است که از آن جمله میتوان به سمفونی” Identity” در کنفرانس بین المللی ” Cultural Heritage and Identity Formation” اشاره کرد. از سال 1390 تاکنون او داوریِ پَنِل چند کنفرانس بین المللی هنری را نیزعهده دار بوده است.
رادمان در جشنواره های سوم و چهارم گروه نوازی استان فارس به عنوان داور و در جشنواره هشتم، به عنوان دبیر علمی جشنواره بوده و همچنین ، در سال 90 داوری آزمون تعیین صلاحیت هنری تدریس آموزشگاه های موسیقی جنوب کشور را به عهده داشته است.
از آثاروی تاکنون چند آلبوم از جمله: حکایت تندیس ،کتیبه، موسیقی نو در ایران و ماهی سیاه کوچولو(انتشار در کشور بلژیک) منتشرشده است. رادمان تا کنون علاوه بر برگزاری چندین سمینار تخصصی در وادی آهنگسازی و تربیت شنیداری، با چند فستیوال بین المللی آهنگسازی از جمله: Brussels ,Kiev, Bozar Hanover,Paris, وNew york همکاری داشته که از آن جمله میتوان به پروژه نظری و عملی آهنگسازی که او در قالب کارگاه درRoyal Conservatoire of Antwerp اشاره کرد. او در همین راستا چند کنسرت و کارگاه آموزشی را با رویکرد چندصدایی در موسیقی ایران، برگزار کرده است. وی هم اکنون عضو انجمن آهنگسازان ایرانی موسیقی معاصر ACIMC است. او سالها با ارکستر موسیقی نو به عنوان نوازنده، آهنگساز و رهبر همکاری داشت و در سال 1390 ارکستر موسیقی معاصر پارس را تاسیس کرد و کنسرتهایی را با گرایشها و سبک های متفاوت موسیقی معاصر اجرا کرد و در این راستا تجربیاتی را بر پایه شکل گیری طیف های صوتی و ساختارهای چندصدایی ملهم از موسیقی ایرانی معرفی کرد.
او دو اثر برای پرفورمنس و فیلم نوشته وبرخی از قطعات مجلسیِ او تاکنون در فستیوالهایی در اروپا، آسیا و آمریکا اجرا و ضبط شده است.
اثر” لحظه های سرد دَروس” در پروژه ی Iranian new wave و همچنین یک آلبوم به نام Sialk, Eastern View شامل پنج اثر از گونه های متفاوت موسیقی معاصر در آمریکا در حال نشر است.
از آثار وی ميتوان به عناوين زير اشاره كرد:
– موومان سمفونیک Diorama- موومان سمفونیک بوتیقا – اکسپرسیون1 و اکسپرسیون 2 (براي پيانو) – نوا (براي پيانو)-رویای آخرین لالایی(براي پيانو) – ماني(براي فلوت و پيانو)- موسیقی برای تار, سنتور واصوات الكترونيك – كتيبه (براي اصوات الكترونيك و تار) –چهارتم و واریاسیون (براي پيانو) – چهار پرلود (براي پيانو) – مثنوی برای، سنتور، ارکستر و سیگنالهای الکترونیکی-ازخاوران (برای پیانوو ارکسترموسيقي نو) – آواهای زیگورات (در سه موومان براي پيانو) – کویر (براي ديوان و اركستر موسيقي نو) – )Argumentبراي گروه سنتور, گروه كوبه اي, ني وكنترباس)- Sequenceشماره 1(براي تار سولو) – افسانه شهر آیینه ها (برای دو سنتور, پیانو و سه تار)- یک قاب موزیکال (برای هارپ , سنتور باس و دوتار)- سمینار رنگها (برای پیانو, سنتور دو کوک, سنتور سل کوک, نی و تار)- سیاه مشق (برای ارکستر زهی و گروه کر)- حکایت تندیس (برای ارکستر، راوی، سیگنالهای تعریف شده و گروه کر)- کُلاژ مرثیه سرزمین متروک (برای صدای ضبط شده، صدای باس، 10سنتور و اصوات الکترونیکی) . ژیوار (برای خواننده و ارکستر و اصوات الکترونیکی)- هشت گاه ( برای خواننده و ارکستر)- دوئت برای ویولن و ویولا. لحظه های سردِ دروس برای فلوت و الکترونیک – در پیِ خاطره ی گمشده برای عود و الکترونیک-پرسه در حوالی من برای پیانو سولو.- یک پرتره ی آشنا برای ارکستر و فلوت
